Wolontariat opiekuńczy jest odpowiedzią na potrzeby osób chorych, samotnych, starych, niesamodzielnych.
Jakie są to potrzeby? Największą jest potrzeba obecności drugiego człowieka. Kogoś, kto bez pośpiechu posiedzi obok i porozmawia o sprawach ważnych i błahych, z kim można wyjść na spacer, przeczytać gazetę lub książkę, pograć w karty czy inną grę albo wspólnie obejrzeć coś ciekawego w telewizji. Z kim można po prostu spędzić wspólnie czas. Wolontariusze mogą również pomagać podczas zajęć organizowanych dla podopiecznych ośrodka, np. w terapii zajęciowej.
A inne potrzeby? To pomoc w codziennych czynnościach, które tak proste kiedyś, teraz są trudne do wykonania. W zależności od tego, czy wspieramy osobę, która przebywa w swoim domu czy w ośrodku (placówce pomocy społecznej, medycznej) zakres tej pomocy może być różny. Najczęściej dotyczy ona czynności pielęgnacyjnych, asystowanie przy posiłkach, zmiany pościeli i ścieleniu łóżek, robienia drobnych zakupów, uporządkowaniu rzeczy osobistych.
Wolontariat opiekuńczy może być także wsparciem dla opiekunów rodzinnych osób chorych lub starych. To miliony osób, które sprawują codzienną opiekę nad bliskimi niesamodzielnymi, zaniedbując często swoje sprawy, na które już nie mają czasu. Oferując opiekę wyręczającą (wytchnieniową), czyli zajmując się podopiecznym przez jakiś czas w ciągu dnia, dajemy im czas na załatwienie spraw lub odpoczynek, którego wielu z nich bardzo potrzebuje. Wsparcie opiekunów może również polegać na pomocy w codziennych obowiązkach domowych, zrobieniu zakupów, a często na zwykłej obecności, rozmowie i wyrażeniu zrozumienia dla ich emocji.
***
Szczegółowe formy pomocy i zaangażowania wolontariuszy są ustalane z koordynatorem wolontariatu. Zależą od potrzeb pacjentów i podopiecznych, ich rodzin oraz zasad organizacji prowadzącej wolontariat.